آغاز

سلام

وای دلم خنک شد بعد از اینکه تقریبا ۱ سال پسوردم رو فراموش کرده بودم و هر کلمه محیر العقلی که بگید امتحان کردم و نشد و هر روز وبلاگ خوندم و قصه پر غصه خوردم که چرا من نمی تونم نویسم امروز این کار را کردم.

و اما دیشب.

قوقل که مدت یک هفته مرخصی گرفته تا به کارهای خودش که تازه شروع کرده و امیدوارم که موفق باشه برسه.

و اما من.دیروز بعد از اداره یک سر رفتم پاساژ بوستان یکدور زدم و یک شال خوشگل خریدم و تو راه هم بساط لازانیا گرفتم برای شام که متاسفانه خود لازانیا موجود نبود.

رسیدم به قوقل گفتم بگیره و بیاره و نشستم به تلویزیون دیدن.ساعت 9 بود قوقول زنگ زده میگه حاضر شو من می خوام برم خونه عمه پسر عمم  (نسبت رو دارید دیگه) کامپیوترش رو تحویل بدم دست از سر کچل من برداره ( این قوقول من مهندس امپیوتره ولی عهد کرده برای کسی دیگه کامپیوتر تعمیر نکنه که از روز عهد نامه تا الان ۵ تا کامپیوتر بهش حواله شده از دوست و فامیل و همکار)

میگم قوقول من نمیام .نه میشناسم نه روم میشه تازه حموم باید برم .خلاصه از اون اصرار که جون من و از من انکار جون من خلاصه با ناراحتی قطع کرد

من هم بد جور دچار عذاب وجدان شدم چون مامان و خالم و مامان بزرگم همون روز ساعت ۲ رفتن مکه و من هم سر کار بودم و قوقول با اصرار زیاد رفت دنبالشون و بردشون فرودگاه بعد هم خواهری رو رسونده بود خونه

گفتم نه این انسانی نیست خلاصه پریدم تو حموم و آماده شدم تا قوقول اومد گفتم بریم

میگه عزیزم زنگ زدم نیستن گفتم پس جریمه میشی منو شام میبری بیرون

زودی حاضر شد و با هم رفتیم رستوران غروب توی ولیعصر که کلی خاطرات عقشولانه داریم ازش

شام خوردیم همونجا چایی هم خوردیم و ۱۵۰۰۰ تومان پیاده شدیم و اومدیم البته یک چیز جالب اینکه اینترنت بصورن مجانی در اختیار داشتیم و چون قوقول لپ تاپ همراهش بود کلی کتاب و آهنگ دانلود کردیم) نمی دونم یک شرکتی چیزی  ADSL داشته که protect نبود

خلاصه صبح هم نزدیک بود خواب بمونیم و من نذاشتم ولی نهار امروز مالیده شد

وای کارام مونده برم به اونا برسم